Έφυγε από την ζωή η πρεσβυτέρα Ευστρατία Δερβίση

 

Έφυγε από την ζωή η   πρεσβυτέρα  Ευστρατία Δερβίση σύζυγος του αείμνηστου παπά Γιώργη Δερβίση.

Έφυγε από την ζωή η Χρυσούλα Χολέβα

Ριμένοι της Ακαρνανίας: Ένα φωτεινό κομμάτι Πολιτισμού που, όμως, συνεχώς κακοποιείται!

Το υπόβαθρο του γλωσσικού ιδιώματος είναι μυκηναϊκό και ομηρικό , όλα τα έθιμα με σκηνές από την καθημερινή ζωή των αρχαίων Ελλήνων , αλλά διάφορες ανιστόρητες και αντεθνικές θεωρίες τους παρουσιάζουν ως … «Καραγκούνηδες», ως «εξελληνισμένους Αλβανόφωνους», ως «ληστές», ως «μισέλληνες» …

Κι όμως, δυστυχώς, ο Βαρνακιώτης ήταν προδότης!

Ο οπλαρχηγός Γεώργιος Βαρνακιώτης

 

Νέα συντριπτικά στοιχεία, αρχειακά έγγραφα, επιστολές πρωταγωνιστών, ποιήματα του 1824, Ένατη Ωδή του Ανδρέα Κάλβου, αγγλικές προξενικές εκθέσεις βρίθουν από χαρακτηρισμούς του Ακαρνάνα οπλαρχηγού ως «Τουρκοβαρνακιώτη», «Τουρκογιωργάκη», «διαβόλου», «επίβουλου», «προδότη», «αντίχριστου» και ακολουθούμενου από «κουστωδία» γυναικών…

Έφυγε από την ζωή η Κωνσταντούλα Παππά-Τάμπα

Απεβίωσε, χθες στις 26/08/2021 η Κωνσταντούλα Παππά- Τάμπα.

Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστή  την Παρασκευή 27/08/2021 και ώρα 16:00 μ.μ. στον Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής στο Στρογγυλοβούνι.

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια στους οικείους της.

Μνημόσυνο Ν.Κουτσογιαννόπουλου

 

Την Κυριακή 8 Αυγούστου και ώρα 09:00 π.μ ,θα τελεστεί το 40ήμερο μνημόσυνο του αειμνήστου Κουτσογιαννόπουλου Νικολάου (συζύγου της Προέδρου του Πολιτιστικού Συλλόγου Στρογγυλοβουνίου, Πηγής Χαντζή) στον Ι.Ν Φανερωμένης Χολαργού (στάση μετρό Χολαργού).

Η Σύζυγος: Πηγή Χαντζή

Τα Τέκνα: Κων/να, Σταυρούλα, Κων/νος

Ο Εγγονός

Ο Σύλλογος εκφράζει στην οικογένεια του εκλιπόντος τα θερμά του Συλλυπητήρια.

Εφυγε από την ζωή ο Νίκος Κουτσογιαννόπουλος

                                           

Απεβίωσε στις 3/7/2021 ο Νίκος Κουτσογιαννόπουλος σύζυγος της προέδρου του Πολιτιστικού Συλλόγου ''Το Ψηλοβράχι'' Πηγής Χατζής.

Η νεκρώσιμος ακολουθία θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, 6/7/2021 και ώρα 11:00 π.μ. στο κοιμητήριο Χολαργού Αττικής

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του.

Και οι ... χοροί με τη ... Γαρέφω μπροστά καλά κρατούν μόνο με ...συνέδρια!

Όπως και στο ...”χοροπηδηχτό” Συνέδριο της Βιένης το 1815, έτσι και στην Ελλάδα διοργανώνονται αρχαιολογικές και ιστορικές εκδηλώσεις και ομιλίες για το “στρίβειν” από τα ... έργα!

Σαρανταήμερο μνημόσυνο της Δήμητρας Τσίνου

 

Την Κυριακή, 30/05/2021 θα τελεστή το σαρανταήμερο μνημόσυνο της Δήμητρας Τσίνου στις 11:00 π.μ. στο Γ΄ Νεκροταφείο Νίκαιας.

Οι ξεχασμένες σήμερα ένδοξες αρχαίες πόλεις στο Ρου του Αχελώου!

Ματαίως οι ισχυρές και με τεράστιο πολιτισμό και κύρος σημαντικές και πολυάνθρωπες ακαρνανικές καστροπολιτείες της αρχαίας Στράτου, της αρχαίας Μητρόπολης (κατά πάσα πιθανότητα ταυτίζεται με την Παλαιομάνινα), των αρχαίων Οινιαδών και του αρχαίου “Παλαιόκαστρου” στη Ρίγανη που ήταν και είναι μόνιμοι σύντροφοι επί αιώνες του Πολυγύριστου Αχελώου περιμένουν να εκδηλωθεί επιτέλους ενδιαφέρον για επιστημονική και αρχαιολογική έρευνα...

“Δωρεάν” ... Σύστημα Υγείας, τζάμπα ... θάνατοι στην Κατούνα

Δεύτερος θάνατος στο ίδιο Κέντρο Υγείας που εργάζεται μόνο πέντε ώρες την ημέρα, ενώ είναι κλειστό τα σαββατοκύριακα, όπως όλος σχεδόν ο μισθοδοτούμενος από τους φορολογούμενους και τους ασφαλισμένους δημόσιος τομέας!

Στις 8 Μαϊου του 1943 κάηκε το χωριό Αγράμπελο από τους Ιταλούς!

 Μία μικρή ιστορική αναφορά για τις καταστροφές που προκάλεσε ο ιταλικός στρατός στα χωριά του Ξηρομέρου ως ιερό χρέος και απότιση τιμής

Ευχές από τον Πολιτιστικό Σύλλογο ΄΄Το Ψηλοβράχι''

 O Πολιτιστικός Σύλλογος των Απανταχού Στρογγυλοβουνιωτών ''Το Ψηλοβράχι'' σας εύχεται Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά!

Η παράσταση της Ανάστασης από το καθολικό της Μονής Δαφνίου.

Η περιφορά του Επιταφίου στο χωριό μας

Η Μεγάλη Παρασκευή είναι μέρα απόλυτου πένθους για όλη την Χριστιανοσύνη, απόλυτης αργίας και νηστείας, η μέρα όπου κορυφώνονται τα Πάθη του Χριστού . Έτσι, σε κλίμα ευλάβειας και κατάνυξης  πραγματοποιήθηκε η Ακολουθία του Επιταφίου.

Οι ψαλμωδίες από τα Στάσιμα «Η ζωή εν τάφω», «Άξιον εστί» και «Αι γενεαί πάσαι» ακούστηκαν στην εκκλησία μας, δίνοντας το μήνυμα της υπέρτατης θυσίας του Θεανθρώπου, που σταυρώθηκε, για να λυτρώσει τους ανθρώπους από την αμαρτία και το θάνατο.

Εφυγε απο τη ζωη η Δημητρα Τσινου

 

Έφυγε από τη ζωή η Τσίνου Δήμητρα του Ζώη και της Παναγιώτας, ετών 67. Απεβίωσε την 25/4/2021 στην Αθήνα. Η Κηδεία της θα γίνει σήμερα, 28/4 /2021 και ώρα 14:00 στο Γ´ Νεκροταφείο Νίκαιας.

Ο Σύλλογος εύχεται θερμά συλληπητήρια στους οικείους της.

Το Μεσολόγγι είναι…Ιδέα!

Η θυσία του Καψάλη, πίνακας Θ. Βρυζάκη

Το πιο μικρό και ένδοξο αλωνάκι στον κόσμο, με αυταπάρνηση να είναι μην σκλαβωμένο και με ζήλο για την όμορφη ελευθερία, έπλασε το άστρο της νυχτός και το άστρο της ημέρας για να είμαστε πάλι εμείς οι Νεοέλληνες Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, αλλά αυτή τη φορά… από τα δεσμά μας!

18 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Μνημείων, με επισκέψεις μόνο ... προβάτων!

Η λατρεία του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού Ζιοβάνι στην αρχαία Στράτο, καθώς και η ξενάγηση των ''επισήμων'' με αναμνηστική φωτογραφία καθώς και οι αρχαιολογικές ζούγκλες που αποτελούν επένδυση για το νομό μας! 

Η σημαντική αυτή ημέρα που καθιέρωσε η Unesco για την ανάδειξη της Πολιτιστικής κληρονομιάς, βρίσκει τα αρχαία μνημεία στις περισσότερες περιοχές του Νομού μας ετοιμόρροπα, παρατημένα, μοναχικά, στο έλεος της φύσης και των αρχαιοκάπηλων, σε ξύλινους ακόμη… “νάρθηκες”!

Η “κατάρα” και του Στρατίου Διός!!!

Ο ναός του Στρατίου Διός!
Πηγή Φωτογραφίας: Ανδρέας Κουτσοθανάσης

Ενώ στην Ελλάδα ο χώρος του Ναού του Διός παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης, ερημιάς και νέων επιδρομέων, στη Μικρά Ασία, οι τουρκικές αρχές σχεδιάζουν ανάδειξη του Διός Λειψηνού στην Καρία, με εργασίες που επικεντρώνονται στον ναό, την αγορά, το θέατρο, τα λουτρά και τα τείχη- Μία ενδιαφέρουσα περιγραφή του Ναού του Στρατίου Διός από τον δρα καθηγητή αρχαιολογίας Ιωάννη Νεραντζή

«Όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει».

Λένε πως έτρωγαν άλογα, σκυλιά, γάτες και ποντίκια για να επιβιώσουν. Λένε πως οι μάνες έσφαζαν τα μωρά τους για να μη πέσουν στα χέρια του οχτρού και μετά αυτοκτονούσαν με το ίδιο ματωμένο μαχαίρι. Λένε πως ένας Τούρκος πήγε να σκυλέψει το άψυχο κορμί ενός παιδιού και η μάνα , αφού έβγαλε το μαχαίρι που είχε χώσει πριν λίγο στο στήθος της, τον έσφαξε. Λένε πως ο ήχος της έκρηξης από την ανατίναξη ακούστηκε στον Άδη και τάραξε τον Χάρο . Γιατί ο Χάρος άκουσε την έκρηξη και περίμενε τους Μεσολογγίτες, μα πιότεροι Τούρκοι κατρακύλησαν κάτω εκεί θαρρώ. Λένε πως κάποιος πρόδωσε την ΈΞΟΔΟ. Λένε πως τη νύχτα του Λαζάρου το Μεσολόγγι ανέστησε την Ελλάδα. Λένε πως τα βόλια και οι οβίδες που χάλασαν οι οχτροί μπορούσαν να καλύψουν τη γη ολάκερη τρεις φορές, μα πάλι το Μεσολόγγι δεν έπεφτε. Λένε πως τις νύχτες οι Μεσολογγίτισες τραγουδούσαν τραγούδια θάρρους για τους άντρες τους.

Λένε πως οι γενναίοι έβγαιναν απο τα τείχη και κορόιδευαν τους απεκεί για να τους εκνευρίσουν. Λένε πως ο Βύρωνας αγάπησε τόσο πολύ το Μεσολόγγι που εδώ άφησε την τελευταία του ανάσα. Γιατί εδώ θεώρησε πως είναι η πατρίδα του πλέον. Λένε πως μετά την ΈΞΟΔΟ θερίεψε το φιλελληνικό κίνημα. Λένε πως από τους 11.000 περίπου Μεσολογγίτες που ήταν μέσα απο τα τείχη , οι 3.500 μπορούσαν να πολεμήσουν. Κι όμως... Λένε πως κάθε μέρα πέθαιναν 150 απο τους δικούς μας. Ο,τι και να λένε, ο,τι και να ισχύει , τούτο μόνο κρατήστε. Η ΈΞΟΔΟΣ του Μεσολογγίου αποτελεί, ίσως, την κορυφαία και την πλέον συγκινητική στιγμή του Αγώνα του Έθνους μας για λευτεριά. Συγκαταλέγεται, δε, στις σημαντικότερες στιγμές της παγκόσμιας ιστορίας. Όλα αυτά έγιναν τη νύχτα του Λαζάρου στις 10 του Απρίλη του 1826, ξημερώματα Κυριακή των Βαϊων. Στη μπαρουταποθήκη κάτω απο τον προμαχώνα του Μάρκου Μπότσαρη, ο Χρήστος Καψάλης (Έλληνας προύχοντας και πολεμιστής) συγκέντρωσε 400 ψυχές (γυναίκες, παιδιά, ασθενείς και γηραιούς). Αποφάσισαν να μην παραδοθούν, αλλά να θυσιαστούν. Όλη τη νύχτα έψελναν νεκρικές ακολουθίες. Ο Καψάλης κρατούσε σφιχτά στο χέρι ένα αναμμένο δαδί όλη νύχτα. Τα χαράματα, όταν οι Τούρκοι μπήκαν στην Ιερή Πόλη, ο Καψάλης αναφώνησε ''Μνήσθητι μου Κύριε'' και άφησε το δαδί πάνω στα βαρέλια με το μπαρούτι…… Πέρασαν στην αιωνιότητα. Και η πομπή του Σαββάτου, η αναπαράσταση της ανατίναξης και η πομπή της Κυριακής, δεν ειναι γιορτές. Είναι μνημόσυνο. Ο αγώνας ήταν άνισος. Ηταν ανισος για τους οχτρους. Γιατί εκείνοι ήταν πολύ ''λίγοι'' σε σχέση με εμάς. Πολύ ''λίγοι''. Και η ιστορία το έγραψε. Και ολάκερος ο ντουνιάς το έμαθε. Και η γης ήπιε το αίμα των νεκρών. Και οι νεκροί δοξάστηκαν ως Έλληνες. Γιατί αν είσαι τέτοιος Έλληνας, είσαι και ήρωας. . Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου, 10/4/1826 πηγή:https://www.facebook.com/groups/508848156690081/permalink/763082374599990/

Έφυγε από την ζωή η Σταυρούλα Χαντζή.

 Έφυγε από την ζωή, χθες η Σταυρούλα Χαντζή, χήρα του Αγροφύλακα Δημήτρη Χαντζή. Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει αύριο 30-3-2021 και ώρα 13:00 μ.μ. στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής στο Στρογγυλοβούνι.

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά της.

Γιορτάζουμε το χθεσινό ηρωικό χθες, με το αύριον “ούκ έσσεται άμεινον...”!

Θεόδωρου Βρυζάκη: "Η Έξοδος του Μεσολογγίου"

Σήμερα γιορτάζουμε τα 200 χρόνια που πέρασαν από την Επανάσταση του 1821,  αλλά ο ελληνικός λαός δίνει την εντύπωση ότι είναι  ακόμη μέχρι και σήμερα πολιορκημένο, δεσμώτης των αδυναμιών του. Που προσπαθεί να σηκώσει το ανάστημα του, αλλά δεν μπορεί δεν είχε την τύχη να έχει  κυβερνήτες για να τον κυβερνήσουν, όπως έλεγε με μελαγχολία ο Μακρυγιάννης. Που κάθε μέρα βυθίζεται στο σκοτάδι που δημιουργούν εχθροί εντός των τειχών. Που “ξεπουλιάζουν” το έθνος σαν την κότα και συνεπαίρνει ο άνεμος τα πούπουλα, όπως πρόβλεπε ο Διονύσιος Σολωμός. Αλλά το αύριον ουκ έσσεται άμεινον, όπως έλεγε...

Από αδιαφορία των αρμοδίων δεν έχει αποκαλυφθεί ακόμα θέατρο στις αρχαίες πόλεις του Δήμου Ξηρομέρου!

Δεν είχαν οι αρχαίες πόλεις θέατρο διότι οι κάτοικοί τους δεν διασκέδαζαν και οι άρχοντες δεν τους ενημέρωναν με συναθροίσεις σε αυτά ή η αδιαφορία των αρμοδίων τα αφήνει επί αιώνες καταγωνιασμένα βαθιά στην ξηρομερίτικη γη;

Τα πέντε εντυπωσιακά θέατρα της Αιτωλοακαρνανίας (Πλευρώνας, Καλυδώνας, Οινιάδων, Μακύνειας, Στράτου) που το καθένα έχει και κάτι μοναδικό!Επίσης, στη φωτογραφία απεικονίζεται και το αρχαίο θέατρο της Θουρίας στη περιοχή της Μεσσήνης! Ύστερα από είκοσι χρόνια εντατικής και συστηματικής προσπάθειας η αρχαιολόγος Ξένη Αραπογιάννη το αποκάλυψε! Κάπως έτσι καταχωνιασμένο στο έδαφος δεκάδων αιώνων είναι και το αρχαίο θέατρο της Παλαιομάνινας που αναζητά το φως του, αλλά…

Ο Δήμος Ξηρομέρου δεν είναι στην ... Αιτωλοακαρνανία!!!

Στη διαδικτυακή σελίδα του υπουργείου Πολιτισμού παρουσιάζονται μερικές επιλεκτικές πρωτοβουλίες για ανάδειξη και αξιοποίηση μνημείων του Νομού, αλλά δεν υπάρχει καμία αναφορά στις απέραντες επιβλητικές καστροπολιτείες του Δήμου Ξηρομέρου, οι οποίες απειλούνται με εξαφάνιση μαζί με το μοναδικό στα Βαλκάνια Βελανιδόδασος της Μάνινας...

Σε λίγο, αντί για τα ιδιαίτερα εντυπωσιακά ανάγλυφα που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Λύσιππος στην αρχαία Αλυζία, θα αντικρύζουμε μόνο τον βράχο, καθώς με το πέρασμα του χρόνου τα ανάγλυφα...χάνονται!
Πηγή φωτογραφίας: Lampros Siadimas

Εντυπωσιακές οχυρώσεις δεν είναι ένας σωρός από… «πέτρες»!

Εκπλήσσουν για την επιλογή της θέσης, την αμυντική αρχιτεκτονική και τη σημασία που έδιναν οι άρχοντες των πόλεων για ενίσχυση της δύναμης και τους κύρους της πόλης-κράτους.

Στη φωτογραφία απεικονίζονται η ακρόπολη της αρχαίας Πλευρώνας με θέα τις αλυκές του Μεσολογγίου. Επιπλέον, ο τετράγωνος πύργος της Αρχαίας Αλυζίας, η πύλη στην αρχαία Στράτο και η επιβλητική Αυλόπορτα στο χωριό της Παλαιομάνινας. Επίσης στις αρχαίες Οινιάδες δεσπόζουν ο «κοκκινόπυργος», σωζόμενου ύψους 10,90 μ., και η λοξή τοξωτή πύλη, η αποκαλούμενη «αυλόπορτα» καθώς και τα ερείπια ενός δεύτερου επίσης μεγάλου σε μέγεθος και λοξού στην κάτοψη πύργου που την προστατεύει καθώς και τα ερείπια της αρχαίας Παλαίρου βρίσκονται στο βορειοδυτικό άκρο της Ακαρνανίας.

Εντυπωσιακοί θολωτοί μηκυναϊκοί τάφοι εν... τάφω!!!

Ο  μεγαλύτερος  θολωτός τάφος της Ελλάδοςστην περιοχή της Μήλας στην Παλαιομάνινα είναι επί δεκαετίες επιχωματισμένος και σκεπασμένος με δέντρα και θάμνους, όπως κι άλλοι, ενώ το ιδιαίτερης σημασίας Ηρώο της Καλυδώνας καθώς και οι κιβωτιόσχημοι τάφοι αντιμετωπίζονται σαν να μην έχουν κανένα επιστημονικό ενδιαφέρον ...

Το ψηφιδωτό που απεικονίζει την κάθοδο της Περσεφόνης στον Άδη που αποκαλύφθηκε στον τύμβο Καστά στην Αμφίπολη. Οι θολωτοί τάφοι στην αρχαία Στράτο εγκαταλελειμμένος όπως και ο επιχωματισμένος ο μεγαλύτερος τάφος στην Ελλάδα στη Θέση Μήλα στην Παλαιομάνινα. Το εντυπωσιακό Ηρώο της Καλυδώνας, οι τάφοι στην περιοχή Ρηγαίικα πλησίον του Μεσολογγίου  και οι τρεις θολωτοί μυκηναικοί τάφοι στον Άγιο Ηλιά Ιθωρίας.

Οι άθλοι του Ηρακλή, αλλά και των ... Νεοελλήνων στον ... ναό του στα Βλυζιανιά Ξηρομέρου!

Το έντονο  στίγμα του Καδμογέννητου στη Γη των Αιτωλών και των Ακαρνάνων με τη Δηιάνειρα, τον Αχελώο, τον Κένταυρο Νέσσο και τους ... αρχαιοκαπήλους στην περιοχή μας

O Hρακλής παλεύει με την θεότητα των ποταμών, τον Αχελώο για χάρη της Διειάνηρας. Ο Αχελώος, βλέποντας ότι θα νικηθεί, χρησιμοποιεί τις θεϊκές του δυνάμεις και μεταμορφώνεται πρώτα σε όφη και μετά ταύρο και ξεφεύγει.

Noël Coypel 667-1669 circa, oil on canvas, Palais des Beaux-Arts de Lille.

Το Ηρωικό Πόστο

Ο κλοιός γύρω από την πόλη είχε γίνει ασφυκτικός. Οι βομβαρδισμοί είναι αδιάκοποι και ανηλεείς. Στις ντάπιες οι άντρες σφυροκοπάνε τον εχθρό ανελέητα. Οι άντρες. Αυτοί οι άντρες του Μισολογγιού, πλασμένοι λες από ατσάλι. Το ανθρώπινο σώμα δε χωράει το μεγαλείο των ψυχών αυτών των ανδρών. Άντρες που μένουν άγρυπνοι και ζουν την απόλυτη, την πραγματική Ελευθερία. Άντρες που αντιστέκονται στα όρνεα που τόλμησαν να πατήσουν τη γη του Λεωνίδα. Άντρες που προτιμούν τον θάνατο από την ατίμωση. Άντρες που δε σκιάζονται ούτε από τις ορδές του αιμοβόρου τυράννου, μα ούτε κι από αυτήν την καταραμένη πείνα. Άντρες κάθε ηλικίας και κάθε γένους. Άντρες ήσαν οι γυναίκες. Άντρες ήσαν και τα παιδιά και τα μωρά. Ένας τέτοιος άντρας ετών δύο και μισό, στέκεται στη μεγάλη ντάπια. Είναι η στιγμή που οι κανίβαλοι του Ιμπραήμ απλώνουν ξεδιάντροπα το μαύρο πέπλο του θανάτου στο ηρωικό Μισολόγγι. Βρίσκεται για μέρες πάνω στους προμαχώνες. Το πρόσωπό του είναι θολό μα το βλέμμα του ξάστερο. Είναι το βλέμμα ενός γνησίου υπερασπιστή της γης του Λεωνίδα. Το παιδί κάθεται ακούραστο πλάι στο κανόνι και βοηθά τον πατέρα του στο γιόμισμα και άναμμα αυτού που με το φως του σκορπάει μακριά το σκοτάδι του ολέθρου και του θανάτου. Κρατάει αναμμένο το φυτίλι και με ένα νεύμα του πατέρα του το πλησιάζει στη μπαρούτη. Κάθε φορά κοιτάει στα μάτια τον πατέρα του και κάθε φορά ανυπομονεί ναι δει αυτό το νεύμα. Κάποτε κάποιοι το πήραν από κει. Όχι. Όχι μακριά από τον πατέρα μου. Όχι μακριά από το κανόνι μας. Το δύστυχο δεν είχε αντιληφθεί ότι ο πατέρας του δεν υπήρχε πια. Ο ανελέητος θάνατος τον είχε χτυπήσει. Το παιδί κατάφερε να διασωθεί κατά την Έξοδο και κατέφυγε πρόσφυγας στην Πάτρα. Χρόνια αργότερα, διατηρούσε όχι μόνο την ακοή του - παρά τον συνεχή ορυμαγό είκοσι κανονιών δίπλα στα τρυφερά αυτιά του - αλλά και ξεκάθαρη ανάμνηση της ημέρες που το απέσπασαν από το ηρωικό πόστο του. Αυτό το παιδί, λοιπόν, μωρό ετών δύο και μισό ήταν ένας άντρας. Ένας άντρας που γεννήθηκε από Ήρωες και πήρε παραδοσιακά και το ίδιο τον τίτλο αυτόν να το ακολουθεί στους αιώνες. Ελλάδα.

Κείμενο: Μωραΐτες εν Χορώ

Μόνο ... “σκουπίστε, καθαρίστε και τελειώστε” και μάλιστα με ... παλιά ... “ωραία” φωτογραφία!

Στη φωτογραφία διακρίνονται η παραποτάμια πύλη στο χωριό της Παλαιομάνινας, τα αρχαία Κόροντα στο χωριό Χρυσοβίτσα, τα ανάγλυφα της αρχαία Αλυζίας και ο ναός του Καραού Διός στον Αστακό!

Μερικές μελαγχολικές διαπιστώσεις από τη συνέντευξη της προϊσταμένης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλοκαρνανίας και Λευκάδος κυρίας Ολυμπίας Βικάτου, η οποία, ενώ παρουσίασε αναλυτικά προσπάθειες για άλλες περιοχές,  δεν ανάφερε καμία σχεδόν πρωτοβουλία ή ενδιαφέρον για τους αρχαιολογικούς χώρους στο μοναχικό Ξηρόμερο!

«Η ώρα ήλθεν, ώ άνδρες Έλληνες!»

Η τρισένδοξη ελληνική φυλή, η γεννήτρα κάθε υψηλού και ωραίου που λάμπρυνε το σύμπαν με τα φωτεινότερα προϊόντα του πνεύματος, το μεγάλο καύχημα του παγκόσμιου πολιτισμού, η ένδοξη γη του Λεωνίδα και του Μεγάλου Αλεξάνδρου σφαδάζει κάτω από το πέλμα του σκληρότερου δεσποτισμού. Η γλυκειά Ελλάδα ποδοπατείται από τον αγριότερο και αιμοσταγέστερο κατακτητή. Το μιαρό χνώτο του μολύνει τον λαό που τόσο κάλλος προσέφερε στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Φωτιά και στάχτη, καπνός και σίδερο ρημάζουν τη μαρτυρική και ιερή γη των μεγάλων ιδεών και των μεγάλων άθλων. Ο Έλληνας γίνεται ραγιάς. Ον ευτελές, ον μηδαμινό. Οι ασεβέστατοι σαρικοφόροι του Ισλάμ εξουσιάζουν το σπίτι, τη γυναίκα και τα παιδιά του. Ποτάμια τα δάκρυα και ωκεανοί τα αίματα. Μάρτυρες της Πίστης και της Πατρίδας, οι ανδρείοι Έλληνες αποκεφαλίζονται από τον αιμοδιψή τύραννο. Αλλά η Πίστη δεν χάνεται. Η Πίστη στη θρησκεία, στην παράδοση, στους θρύλους, στην γενιά του. Σπουδαίοι και άσημοι, τρανοί και μικροί, πλούσιοι και πένητες, ενώνονται με ενθουσιασμό, σχηματίζουν φάλαγγες εθνικές και κινούνται δριμείς με ένα κοινό φρόνημα, να κατακρεμνιστεί η ημισέληνος από τους ελληνικούς ουρανούς για να υψωθεί περήφανο και πάλι το σημείο με το οποίο πάντοτε πορευόμαστε, αυτό του Σταυρού. Με τον τρανό και ρηξικέλευθο όρκο «Λευτεριά ή θάνατος» να αντιλαλεί στα ψηλά κι απάτητα βουνά, στα λημέρια των σταυραετών, στα τραχιά κονάκια των αδέσμευτων κλεφτών, η Ελλάδα βαδίζει και πάλι προς το φως. «Λευτεριά ή θάνατος». Πόσο γλυκός, πόσο χαρμόσυνος και πόσο υποσχόμενος ο όρκος αυτός. Ένας όρκος που αντηχεί ρυθμικά στις καρδιές των Αγωνιστών και συγκλονίζει σύγκορμα όλον τον ελληνισμό. Οι τάφοι των παλιών ηρώων ανοίγουν για να γεμίσουν με νέους που βγάζουν από τα κόκκαλά τους την Ελευθερία. Το χώμα πίνει λαίμαργο της λευτεριάς το τίμημα. Από την ανυπότακτη κραυγή της Δέσπως «Σκλάβες Τουρκών μη ζήσουμε! Παιδιά μαζί μ’ ελάτε!» μέχρι την ένθερμη προσταγή του πρίγκηπα Αλεξάνδρου Υψηλάντη «Εις τα όπλα λοιπόν, φίλοι, η Πατρίς μας προσκαλεί!» και το ηρωικό «Τα κλειδιά της πόλης βρίσκονται στις μπούκες των κανονιών» των Θερμοπυλομάχων του Μισολογγιού, η Ελλάδα συνθέτει την μεγαλύτερη εποποιΐα της Ιστορίας της, γεμάτη με αίμα, φρίκη και περηφάνια. Οι μεγάλοι ευεργέτες σε εκείνη την τιτανομαχία του Έθνους δεν ήταν μόνο οι άρχοντες, ή οι προύχοντες, ή οι έχοντες τα χρυσά ρούβλια. Ήσαν επί το πλείστον και κυρίως κάποιοι Μποτσαραίοι από το απάτητο το Σούλι, ο Καραϊσκάκης ο αθυρόστομος γιος μιας καλόγριας, ο Γέρος Κολοκοτρώνης, εκείνος ο Νικηταράς ο ξάδερφός του, ένας τσαγκάρης από την Πάτρα ονόματι Καρατζάς, ο Γιάννης του παπά και άλλα ονόματα άσημα και άγνωστα που πολέμησαν για να γίνουν τρανά και να αντηχούν στους αιώνες το μεγαλείο της ελληνικής φυλής. Ζήτω η Ελληνική Ψυχή! Ζήτω το Έθνος των Ελλήνων!

Κείμενο: Μωραΐτες εν Χορώ

Ο “εγγραμματισμός” με ξένα γράμματα και “στολίδια” της βλάχικης “γλώσσας” γίνεται ταυτόχρονα με την επιδίωξη για χωριστό “Εθνους Βλάχων”!!!

 

Ψάχνουν για  μειονότητες και καταγγέλλουν τις ελληνικές κυβερνήσεις  Ελλάδα που δεν τις αναγνωρίζουν με πάνοπλα και χρηματοδοτούμενα ορμητήρια “Κέντρα” και “Εταιρείες Μελετών” που έχουν ως μέλη φανατικούς θεωρητικούς και “πονόψυχους” για τις “μειονότητες” καθηγητές πανεπιστημίων και επιστήμονες, που διοργανώνουν συνέδρια , εκδίδουν βιβλία και καταγγέλλουν τη χώρα μας δημοσίως διότι:

-”Υιοθετεί  αφομοιωτικές πρακτικές που, στοχεύουν στην ενοχλητική γι΄ αυτούς  γλωσσική ομοιογένεια, επιβάλλοντας άμεσα ή έμμεσα το ελληνόγλωσσο στερεότυπο”!!

ΥΠΟΠΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΑ «ΒΛΑΧΙΚΑ»!

 

Ποιοι, πώς και γιατί θέλουν να επιβάλλουν μειονότητα Βλάχων στην Ελλάδα

- Η χρήση της Λατινικής για τον εγγραμματισμό της Βλάχικης Γλώσσας ανησυχεί τους θεσμικούς φορείς του Βλάχικου Ελληνισμού

- Αποκαλυπτικό άρθρο της Εκπαιδευτικού Λίτσας Αναστασίου και του Υποστρατήγου ε.α. Μιλτιάδη Πιτούλη

Επιμνημόσυνη δέηση για τον Σπύρο Πλάκα.

 

Την Κυριακή 24/01/2021, θα τελεστεί το σαρανταήμερο μνημόσυνο του Σπύρου Πλάκα στο Νεκροταφείο Αγίων Αναργύρων Αττικής και ώρα 10.30 π.μ.

Και τα εντυπωσιακά σπήλαια της Αιτωλοακαρνανίας έχουν ... παράπονα!

Οι σπηλαιολόγοι Κωνσταντίνος Μπακολίτσας και Πάνος Καρούτσος για τον Νομό Αιτωλοακαρνανίας, μπήκαν στα “σωθικά” της Κλόκοβας και με τις φωτογραφίες τους μας ταξιδεύουν στις όμορφες σπηλιές Νέσσου.

Εκτός από τις ανεκμετάλλευτες αρχαίες πόλεις, την αδιαφορία για προστασία του φυσικού μας πλούτου και την ένταξη τους στην Unesco, υπάρχουν και τα εντυπωσιακά σπήλαια, τα οποία, αντί να ερευνώνται συστηματικά  και να προβάλλονται, παραμένουν αναξιοποίητα θυμίζοντας τον μύθο των δεσμωτών του Πλάτωνα

Ημερολόγιο του Συλλόγου Βλάχων Βεροίας με ... ρουμάνικη αλφάβητο και ... “φέσια” (“κιτσιούλες”)!

Το Ημερολόγιο  (Calendaru)  του Συλλόγου Βλάχων Βέροιας (Sutsata Amanjilor di Veria) και διαβάστε τις ευχές και τις ευχές από το ... υπερπέραν και με τις “κιτσιούλες” στο “a”, όπως στα ... ρουμάνικα: “La multsatji anji shi anlu nou cu sananatati shi ambarteatsa” (το πληκτρολόγιό μου δεν μού επιτρέπει να “στολίσω” κι εγώ πάνω το “a” με κιτσιούλες (σκουφιά)! Εγώ δεν κατάλαβα τίποτε (μήπως πρέπει  να πάμε στη Σχολή Βλάχικης “Γλώσσας” του Συλλόγου Βλάχων Βεροίας!)

Δοξάστε και την Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων, η οποία “διδάσκει” στον πρόεδρο της Δημοκρατίας και στον πρωθυπουργό της Ελλάδος και πολλούς άλλους τα αντίθετα, ότι δηλαδή “δεν υφίσταται ενιαία βλαχική γλώσσα, αλλά μόνο τοπικά βλαχικά ιδιώματα”,  ότι “αυτά θα πρέπει να εγγραμματισθούν για πολιτιστικούς λόγους κάνοντας χρήση μόνο της ελληνικής αλφαβήτου” και ''οτι “την ελληνική αλφάβητο, λόγιοι πρόγονοί μας έκαναν πράξη, γνωρίζοντας την ιστορική συνύπαρξη και ταύτιση των Βλάχων της ελληνικής χερσονήσου με τον ελληνορθόδοξο πολιτισμό”!!!!

Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά!