Οι αρχαιοελληνικές ρίζες και ενός άλλου διδακτικότατου εθίμου
των προγόνων μας με λεπτομέρειες όπως τις αναφέρει ο Πλούταρχος
Γράφει ο Γιώργος Π. Μπαμπάνης
Την
1η Μαρτίου, ξημερώματα, οι Ριμένες των χωριών μας έστριβαν
κόκκινες και λευκές κλωστές με τις οποίες έδεναν κυρίως ο μεγάλο δάκτυλο του
ποδιού («παλικάρου») και τα δάκτυλα και τους καρπούς των χεριών. Αυτές τις
κλωστές τις έβγαζαν στο τέλος του μήνα ή όταν πρωτοέβλεπαν τα μάτια τους χελιδόνι
ή πελαργό. Το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού το έδεναν για να αποφεύγονται τα
χτυπήματα, μια και οι περισσότεροι την παλιά εποχή περπατούσαν χωρίς παπούτσια
και, συνεπώς, το πρώτο δάκτυλο που χτυπούσε από τις πέτρες ήταν το «παλικάρου».
Επίσης, τις υπόλοιπες κλωστές τις πέταγαν σε δέντρο γκορτσιά (αγραπιδιά) για να τις βρουν τα
πουλιά να κάνουν τις φωλιές τους καθώς ερχόταν η άνοιξη. Τότε έλεγαν τα
ακόλουθα:
Μάρτσα,
Κάρτσα,
τα
κατσίκια έβγαλα
και
τη ρόκα έγνεσα.