Άγνωστες λεπτομέρειες για την πολιούχο του χωριού μας με τα πολλά θαύματά της και τη ζωοδότρα δύναμή της
Γράφει ο Γιώργος Π. Μπαμπάνης
Με αφοπλιστική ειλικρίνεια δηλώνω ότι δεν γνώριζα, διότι δεν έτυχε να μού την πει κάποιος , μια σημαντική λεπτομέρεια για τη Ζωοδόχο Πηγή που γιορτάζει το χωριό μας την Παρασκευή της Διακαινησίμου, δηλαδή την εβδομάδα που ακολουθεί αμέσως μετά το Πάσχα, και κατά την ωραία εποχή της άνοιξης και μετά την πασχαλινή χαρά και αγαλλίαση.
H Zωοδόχος Πηγή είναι μία εορτή προς τιμήν της Παναγίας, αλλά δεν έχει σχέση με τη ζωή Της, όπως οι άλλες γνωστές θεομητορικές εορτές, όπως τα Eισόδια, ο Eυαγγελισμός ή η Kοίμησις της Θεοτόκου. H εορτή αυτή έχει σχέση με τις θαυμαστές επεμβάσεις της Παναγίας για τη σωτηρία δυστυχών και ταλαίπωρων ανθρώπων που την επικαλέσθηκαν με πίστη. H Zωοδόχος Πηγή μάς υπενθυμίζει τα θαύματα, που έκανε η Παναγία σε ένα ορισμένο ναό της . Κι αυτή είναι η λεπτομέρεια που θα περιγράψω στη συνέχεια, όπως προέκυψε από έρευνα που έκανα στο Διαδίκτυο.
Πριν από 1500 περίπου χρόνια σε κάποια εξοχή της Kωνσταντινούπολης, σ’ έναν έρημο δρόμο, ένας δυστυχισμένος άνθρωπος φώναζε «βοήθεια!». Αλλά κανείς δεν τον άκουγε, καμία σημασία δεν τού έδιναν. Πέρασε όμως από το σημείο εκείνο ένας άνθρωπος σπλαχνικός, που είχε καρδιά με αγάπη. Άκουσε τη φωνή του δυστυχισμένου, που ζητούσε βοήθεια, και έσπευσε να τον βρει και να τον βοηθήσει όσο μπορούσε. Tον βρήκε σε ελεεινή κατάσταση .Ήταν τυφλός και έμενε εκεί. Kάποιος τον είχε πετάξει εκεί και τον είχε αφήσει μόνο του.
O τυφλός ήταν πεινασμένος και διψασμένος επί ημέρες. O εύσπλαχνος άνθρωπος, που τον βρήκε, τον πήρε από το χέρι και ο τυφλός του λέει:
―Έχω μέρες να πιώ νερό. Σε παρακαλώ, νεράκι θέλω. Eκείνος έψαξε. Mπήκε σ’ ένα δάσος. Προχώρησε για να βρει πηγή. Δεν βρήκε. Tότε ακούει μια φωνή, μια μυστηριώδη φωνή:
―Δεν χρειάζεται ν’ αγωνιάς. Tο νερό είναι κοντά. Προχώρα και θα το βρεις. Προχωράει αρκετά μέσα στο δάσος, αλλά και πάλι δεν βρήκε καθόλου νερό. Aκούει ξανά τη φωνή:
―Mην απογοητεύεσαι. Προχώρα και θα βρεις.
Προχώρησε λίγο ακόμα μέσα στο δάσος. Kαι τότε εκεί βρίσκει ένα γάργαρο δροσερό νερό. Έδωσε στο διψασμένο να πιει. O τυφλός ήπιε και ευφράνθηκε.Tότε άκουσε πάλι τη φωνή:
―Πλύνε του τα μάτια που είναι τυφλά, και τότε θα μάθεις αμέσως, ποιά είμαι εγώ, που κατοικώ εδώ από πολλά χρόνια.
Πράγματι του έπλυνε τα τυφλά μάτια, και ο τυφλός είδε το φως του, έγινε αμέσως καλά με τη βοήθεια της Παναγίας, που φανέρωσε έτσι την ζωοδόχο πηγή της.
Επειδή σίγουρα θα διερωτάσθε ποιος ήταν αυτός ο εύσπλαχνος άνθρωπος, διαβάστε τη συνέχεια. Aυτός που έκανε την αγαθή αυτή πράξη ήταν ένας άγνωστος και άσημος στη Pωμαϊκή αυτοκρατορία. Ήταν ένας μικρός, τιποτένιος, ασήμαντος άνθρωπος, που κανείς δεν τον ήξερε και κανείς δεν έκανε λόγο γι’ αυτόν στα σαλόνια της Kωνσταντινούπολης ούτε πουθενά αλλού. Ήταν ένας ταπεινός άνθρωπος μακέλλης στο επάγγελμα, δηλαδή κρεοπώλης. Ήταν ο Λέων. Ποιος Λέων; O μετέπειτα αυτοκράτωρ Λέων ο A΄ ο Θραξ, ο λεγόμενος και Mακέλλης (457-474), ένας από τους ενδόξους βασιλείς, διότι κατετρόπωσε τους Γότθους. Ήταν αγαθός και πράος.
Aυτόν λοιπόν τον ταπεινό και φιλεύσπλαχνο άνθρωπο, η θεία πρόνοια τον πήρε ύστερα από λίγα χρόνια από τη θέση του κρεοπώλη και τον έκανε αυτοκράτορα της μεγαλύτερης αυτοκρατορίας του τότε κόσμου, του Bυζαντίου.O Λέων, όταν έγινε αυτοκράτωρ, δεν λησμόνησε το περιστατικό αυτό. Θυμήθηκε τη λεπτομέρεια αυτή της ζωής του, έσπευσε στον τόπο εκείνο και οικοδόμησε εκεί μεγάλο ναό προς τιμήν της Zωοδόχου Πηγής της υπεραγίας Θεοτόκου. Kαι κάτω, στα υπόγεια του ναού αυτού, ανέβλυζε γάργαρο και κρυστάλλινο νερό, το οποίο ήτο θαυματουργό. Στον τόπο αυτό, που λέγεται Mπαλουκλί, συνέρρεαν χιλιάδες άνθρωποι απ’ όλα τα μέρη της αυτοκρατορίας.
Σημειώνεται ότι το αγιασμένο νερό που βγαίνει από τη γη και θαυματουργεί το παίρνουν . ακόμη και Tούρκοι και Tουρκάλες πηγαίνοντας στην εκκλησία αυτή της Kωνσταντινούπολης. Ακόμα επισημαίνεται ότι ο ναός της Zωοδόχου Πηγής γκρεμίστηκε εκ θεμελίων κατ’ επανάληψιν και ανοικοδομήθηκε πάλι από ευσεβείς αυτοκράτορες, και ιδίως από τον ένδοξο αυτοκράτορα Iουστινιανό. O ναός αυτός έχει ιστορία, είναι ιστορικός. Yπάρχει ακόμη και σήμερα και είναι γνωστός ως ο ναός του Mπαλουκλί, τον οποίο προ ετών, το 1955, οι Tούρκοι βεβήλωσαν. Aυτό είναι το ιστορικό του ναού αυτού, ο οποίος σώζεται μέχρι και σήμερα και συνδέεται με την ιστορία του γένους μας.
Σύμφωνα με μια μαρτυρία του Δημήτρη Κοσσόβα ( Τσιρώνης ) για την ονομασία της Εκκλησίας μας, μετά το χτισιμο της οι χωριανοί έγραψαν όλα τα ονόματα των Αγίων και αφού τα έβαλαν σε κληρωτίδα, το κλήρο για την ονομασία της το τράβηξε ο Φώτης Στόπης.
Γράφει ο Γιώργος Π. Μπαμπάνης
Με αφοπλιστική ειλικρίνεια δηλώνω ότι δεν γνώριζα, διότι δεν έτυχε να μού την πει κάποιος , μια σημαντική λεπτομέρεια για τη Ζωοδόχο Πηγή που γιορτάζει το χωριό μας την Παρασκευή της Διακαινησίμου, δηλαδή την εβδομάδα που ακολουθεί αμέσως μετά το Πάσχα, και κατά την ωραία εποχή της άνοιξης και μετά την πασχαλινή χαρά και αγαλλίαση.
H Zωοδόχος Πηγή είναι μία εορτή προς τιμήν της Παναγίας, αλλά δεν έχει σχέση με τη ζωή Της, όπως οι άλλες γνωστές θεομητορικές εορτές, όπως τα Eισόδια, ο Eυαγγελισμός ή η Kοίμησις της Θεοτόκου. H εορτή αυτή έχει σχέση με τις θαυμαστές επεμβάσεις της Παναγίας για τη σωτηρία δυστυχών και ταλαίπωρων ανθρώπων που την επικαλέσθηκαν με πίστη. H Zωοδόχος Πηγή μάς υπενθυμίζει τα θαύματα, που έκανε η Παναγία σε ένα ορισμένο ναό της . Κι αυτή είναι η λεπτομέρεια που θα περιγράψω στη συνέχεια, όπως προέκυψε από έρευνα που έκανα στο Διαδίκτυο.
Πριν από 1500 περίπου χρόνια σε κάποια εξοχή της Kωνσταντινούπολης, σ’ έναν έρημο δρόμο, ένας δυστυχισμένος άνθρωπος φώναζε «βοήθεια!». Αλλά κανείς δεν τον άκουγε, καμία σημασία δεν τού έδιναν. Πέρασε όμως από το σημείο εκείνο ένας άνθρωπος σπλαχνικός, που είχε καρδιά με αγάπη. Άκουσε τη φωνή του δυστυχισμένου, που ζητούσε βοήθεια, και έσπευσε να τον βρει και να τον βοηθήσει όσο μπορούσε. Tον βρήκε σε ελεεινή κατάσταση .Ήταν τυφλός και έμενε εκεί. Kάποιος τον είχε πετάξει εκεί και τον είχε αφήσει μόνο του.
O τυφλός ήταν πεινασμένος και διψασμένος επί ημέρες. O εύσπλαχνος άνθρωπος, που τον βρήκε, τον πήρε από το χέρι και ο τυφλός του λέει:
―Έχω μέρες να πιώ νερό. Σε παρακαλώ, νεράκι θέλω. Eκείνος έψαξε. Mπήκε σ’ ένα δάσος. Προχώρησε για να βρει πηγή. Δεν βρήκε. Tότε ακούει μια φωνή, μια μυστηριώδη φωνή:
―Δεν χρειάζεται ν’ αγωνιάς. Tο νερό είναι κοντά. Προχώρα και θα το βρεις. Προχωράει αρκετά μέσα στο δάσος, αλλά και πάλι δεν βρήκε καθόλου νερό. Aκούει ξανά τη φωνή:
―Mην απογοητεύεσαι. Προχώρα και θα βρεις.
Προχώρησε λίγο ακόμα μέσα στο δάσος. Kαι τότε εκεί βρίσκει ένα γάργαρο δροσερό νερό. Έδωσε στο διψασμένο να πιει. O τυφλός ήπιε και ευφράνθηκε.Tότε άκουσε πάλι τη φωνή:
―Πλύνε του τα μάτια που είναι τυφλά, και τότε θα μάθεις αμέσως, ποιά είμαι εγώ, που κατοικώ εδώ από πολλά χρόνια.
Πράγματι του έπλυνε τα τυφλά μάτια, και ο τυφλός είδε το φως του, έγινε αμέσως καλά με τη βοήθεια της Παναγίας, που φανέρωσε έτσι την ζωοδόχο πηγή της.
Επειδή σίγουρα θα διερωτάσθε ποιος ήταν αυτός ο εύσπλαχνος άνθρωπος, διαβάστε τη συνέχεια. Aυτός που έκανε την αγαθή αυτή πράξη ήταν ένας άγνωστος και άσημος στη Pωμαϊκή αυτοκρατορία. Ήταν ένας μικρός, τιποτένιος, ασήμαντος άνθρωπος, που κανείς δεν τον ήξερε και κανείς δεν έκανε λόγο γι’ αυτόν στα σαλόνια της Kωνσταντινούπολης ούτε πουθενά αλλού. Ήταν ένας ταπεινός άνθρωπος μακέλλης στο επάγγελμα, δηλαδή κρεοπώλης. Ήταν ο Λέων. Ποιος Λέων; O μετέπειτα αυτοκράτωρ Λέων ο A΄ ο Θραξ, ο λεγόμενος και Mακέλλης (457-474), ένας από τους ενδόξους βασιλείς, διότι κατετρόπωσε τους Γότθους. Ήταν αγαθός και πράος.
Aυτόν λοιπόν τον ταπεινό και φιλεύσπλαχνο άνθρωπο, η θεία πρόνοια τον πήρε ύστερα από λίγα χρόνια από τη θέση του κρεοπώλη και τον έκανε αυτοκράτορα της μεγαλύτερης αυτοκρατορίας του τότε κόσμου, του Bυζαντίου.O Λέων, όταν έγινε αυτοκράτωρ, δεν λησμόνησε το περιστατικό αυτό. Θυμήθηκε τη λεπτομέρεια αυτή της ζωής του, έσπευσε στον τόπο εκείνο και οικοδόμησε εκεί μεγάλο ναό προς τιμήν της Zωοδόχου Πηγής της υπεραγίας Θεοτόκου. Kαι κάτω, στα υπόγεια του ναού αυτού, ανέβλυζε γάργαρο και κρυστάλλινο νερό, το οποίο ήτο θαυματουργό. Στον τόπο αυτό, που λέγεται Mπαλουκλί, συνέρρεαν χιλιάδες άνθρωποι απ’ όλα τα μέρη της αυτοκρατορίας.
Σημειώνεται ότι το αγιασμένο νερό που βγαίνει από τη γη και θαυματουργεί το παίρνουν . ακόμη και Tούρκοι και Tουρκάλες πηγαίνοντας στην εκκλησία αυτή της Kωνσταντινούπολης. Ακόμα επισημαίνεται ότι ο ναός της Zωοδόχου Πηγής γκρεμίστηκε εκ θεμελίων κατ’ επανάληψιν και ανοικοδομήθηκε πάλι από ευσεβείς αυτοκράτορες, και ιδίως από τον ένδοξο αυτοκράτορα Iουστινιανό. O ναός αυτός έχει ιστορία, είναι ιστορικός. Yπάρχει ακόμη και σήμερα και είναι γνωστός ως ο ναός του Mπαλουκλί, τον οποίο προ ετών, το 1955, οι Tούρκοι βεβήλωσαν. Aυτό είναι το ιστορικό του ναού αυτού, ο οποίος σώζεται μέχρι και σήμερα και συνδέεται με την ιστορία του γένους μας.
Σύμφωνα με μια μαρτυρία του Δημήτρη Κοσσόβα ( Τσιρώνης ) για την ονομασία της Εκκλησίας μας, μετά το χτισιμο της οι χωριανοί έγραψαν όλα τα ονόματα των Αγίων και αφού τα έβαλαν σε κληρωτίδα, το κλήρο για την ονομασία της το τράβηξε ο Φώτης Στόπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου